Waarheidsvinding

Door Jaap Holwerda, 17 juni 2017

Terugkijkend naar het verleden,wel of niet met deskundige(?), is  moeilijk om zonder ¨gekleurde¨ bril te doen.De leden van de Doornse Historische Vereniging Thorheim boffen maar, zij kregen allen een opmerkelijk "boek", waarin gebundeld een groot aantal dagboek-brieven 1944/45. Brieven geschreven door de heer Schoemaker vanuit een landhuis, daar waar nu Huize Beatrix aan de Driebergsestraatweg in Doorn staat. Ademloos en een keer heb ik dit ¨boek¨ uitgelezen.

Alles en iedereen, Nederlanders en Duitsers, gericht op overleven. Geen voedsel en brandstof. Dagelijks geallieerde jachtvliegtuigen die schieten op alles wat zich beweegt dan wel licht geeft. Een militair die bij zo'n aanval zijn been verliest en zichzelf binnen een seconde een kogel door het hoofd schiet. Een opmerkelijk ¨boek¨, logenstraffend dat half Nederland in het verzet zat en dat elke Duitser door de duivel bezeten was.

In een verslag over Huis Doorn in WO ll las ik dat de paniek ook daar groot was. Immers bij gebrek aan doelwitten zou ook het mausoleum van de Duitse Keizer als doelwit gekozen kunnen worden. De jachtvliegers hadden nl. de vrijheid hun eigen doelwit te kiezen. Na het verlies van een geliefde vader eindelijk de keizer in het vizier. De kist met zijn stoffelijk overschot is dan ook tijdelijk tegen de de sterkste muur van het binnen plein geplaatst. Een buitengewone inspanning daar de binnenkist van lood is gemaakt.

Waarheidsvinding een groot goed. Zo kreeg ik van de van de Koninklijke Bibliotheek een opmerkelijk stuk over Duitse deserteurs 1914/18 onder ogen. Aan de ene kant de absolute hel, aan de andere kant de hemel van het neutrale Nederland. Om hen het vluchten te beletten werd een hoog spanningsdraad tussen België en Nederland gespannen. In totaal 850 geregistreerde doden. Veel deserteurs, smokkelaars en inderdaad een aantal onschuldigen die weinig kennis van hoogspanning hadden. Van de gevluchte belgen keerden 90% in 1915 al snel terug naar hun eigen land. Het mag duidelijk zijn dat een verwijzing naar bovenstaande in verband met de huidige ¨ongecontroleerde¨migratie wel heel ver gezocht is.

Opmerkelijk is ook, tot twee maal toe in een welhaast bijbels tafereel, de verhuizing van vele dieren van Ouwehands dierenpark naar het Hydepark in Doorn, waar veel stallen van de familie van Loon leeg stonden. De eerste maal in 1940. De Nederlandse militairen hadden geen behoefte aan tijgers in hun loopgraven. De tweede maal in 1944. De directie nam zelf deze beslissing. Vaak lopend door de bossen van Leersum/Amerongen, om de dieren te redden van een wisse dood. De hongerige en strijdende partijen (slag bij Arnhem) hadden behoefte aan vers voedsel. Overigens had Ouwehands in 1943 de meeste bezoekers tot dan toe, er was immers zo weinig te beleven in dit land (!).

Nu zou de lezer van deze Column kunnen denken ¨hoe komt de schrijver aan al deze wijsheid?¨ Bezoekt U eens www.delpher.nl maar liefst 60 miljoen pagina's uit kranten van weleer. Doe aan waarheidsvinding en trek zelf uw conclusies. Keurig met handleiding om tot het juiste onderwerp te komen en ... het is gratis. De waarheid zal uw fantasie overtreffen !!